ana akeh filosofi-filosofi sing bisa dikaitkan jero kuripan, salah sijine yaikufilosofi jero sepakbola. jero sapak bola ana sing karan peluit awalpertandingan, peluit kuwi bisa diibaratkan karo awal kuripan awake dhewe didonya iki diendi awake dhewe arep nganyak pertandingan sing sayekti. Lapangan sepakbola bisa diibaratkan karo donya panggon awake dhewe ampir iki, sing dijerone kebak karo atmosfer kuripan,tekanan saka sekitar, lan tuntutan kanggo mencapai siji misi sing paling becik.
jero dolanan sepakbola ana intrik-intrik lan strategi dolanan kanggomencapai siji kemenangan, apaa sing bisa dilakoke mula kuwi kudu dilakoke. jero kuripan pun mangkono, apa sing awake dhewe bisa lakoke kanggo mencapai misi urip awake dhewe sing manut awake dhewe kuwi becik gawe awake dhewe awake dhewe arep mayokake dheweke senajan kuwi ora bisa katampa saka wong disekitar awake dhewe. ning kuwi salah siji strategi awake dhewe kanggo bisa nguwawa urip jero donya sing atos iki.
jero sepakbola awake dhewe dituntut kanggo bisa nglakokake misi karo sabecik-becike padha karo strategi sing wis diinstruksikan saka sangpelatih, kanggo meraih kemenangan demi kemenangan, lan mencapaitahta juara sejati. jero kuripan pun mangkono, awake dhewe dituntut sakaTuhan kanggo ndalani kuripan karo sabecik-becike padha karo amanahsing wis dheweke ngandelake marang awake dhewe. wis semestinyaawake dhewe ora ndheweke-nyiakan kuripan sing mung ping siji iki karo berfoya-foya kanggo ngentekake wayah sing tanpa eling ana amanahsing awake dhewe emban saka Allah Subhanahuwata’ala dadi Tuhanawake dhewe.
jero sapak bola ana kapten tim sing mangarepi rekan-rekannya kanggo bisa nglakokake strategi padha arahan sang pelatih. Kapten jero kuripan yaiku Rasul sing mangarepi umatnya kanggo ngajak marang ketaatannang aturan sing wis Tuhan gawe, amarga tanpa Rasul awake dhewe bokmenawa ora meruhi apa sing kudu awake dhewe gawe, awake dhewe ora ngerti apa sing Tuhan amanatkan marang awake dhewe lan akhire awake dhewe pun tersesat jero kegoblokan awake dhewe dhewe.
Wasit jero sepakbola bisa diibaratkan wong sing berwenang adhep hukum-hukum dijero siji institusi peradilan didonya iki. lagekne aturan-aturan jero sepakbola yaiku hukum-hukum utawaa bisa karan agama, amarga jero siji agama ana hukum-hukum sing kudu lan sing ora oleh awake dhewe lakoke.
jero pertandingan apaa, klebu jero sepakbola ora arep ucul saka sing jenenge pelanggaran. amarga kanggo mencapai siji kemenangan,pelanggaran kuwi dibutuhake senajan kuwi ora diolehakekne utawaadiharamkan amarga bisa nunakne awake dhewe utawaa wong liya. jero kuripan pun ngono, awake dhewe ora arep tau ucul saka kekhilafankanggo ora nglakoke apa sing ora oleh awake dhewe lakoke, bokmenawa kuwi mubarang kewajaran amarga awake dhewe oradiciptakan karo siji kesempurnaan, kajaba kuwi awake dhewe diwenehinafsu sing nek meloni keinginanna awake dhewe arep terjerembab kejerojurang kenistaan. sarehdene kuwi, awake dhewe kudu mbiyasakne awak kanggo sanuli patuh marang aturan sing mayu ben awake dhewe slamet saka jurang kenistaan utawaa hukuman.
Kawan lan mungsuh jero pertandingan sepakbola bisa diasumsikan dadipartner lan saingan awake dhewe jero mewujudkan misi awake dhewe dadi keyekten. awake dhewe kudu bekerjasama karo becik karo kawanawake dhewe, lan awake dhewe ora oleh asal jero mileh wong sing tepatdadi kawan awake dhewe arepa pendamping urip awake dhewe, amarga bisa dikandha kuripan awake dhewe tergantung nang partner urip awake dhewe, nek dheweke becik mula minimal awake dhewe pun arep kegawa saka kebecikane ngonoa sawalike. butuh dieling uga, awake dhewe ora oleh nggampangna mungsuh awake dhewe, amarga awake dhewe oratau kekuwatan apa sing dekne kabeh duweni. dekne kabeh bisa wae ngalahake awake dhewe karo gampange nek awake dhewemenyepelekan dekne kabeh.
kemenangan lan mencetak gol, kuwi misi utama jero siji pertandingansapak bola. kanggo bisa mencetak gol lan mbisakne kemenangan, upadi apaa kuwi mesti arep awake dhewe lakoke sanajan rekasa, sanajan kudu rekasa-rekasa. jero kuripan, misi sawonge mesti beda-seje, amarga beda endhas mesti beda pamikiran lan beda pamikiran mesti beda tujuan. ningtetap wae apaa misi sing awake dhewe cantumkan jero list target awake dhewe, awake dhewe mbutuhake upadi sing atos kanggo bisamewujudkan misi awake dhewe, lan bokmenawa senajan misi awake dhewe beda siji padha liya ning nang akhire arep mengerucut nang siji titikden samya yaiku kesuksesan lan kebahagiaan didonya iki arepa didonya sakwise kuripan iki.
paling akhir! wayah, wayah jero siji pertandingan kuwi bangeta penting. ndheweke-nyiakan sedetik wae wayah sing wis diwenehna arep nduwe akibat fatal. kekalahan, bokmenawa kuwi akibat nek awake dhewe ndheweke-nyiakan wayah sing uwis dicawis kanggo ndolan, ora seriuslan menyepelekan pertandingan. kuwi uga sing penting jero kuripan, wayah sing Tuhan wenehna marang awake dhewe kuwi ora akeh, ora arep salawase awake dhewe melenggang urip didonya iki. amarga arep ana donya sakwise kuripan didonya iki, diendi kuwi yaiku donya sakwise awake dhewe mati, sakwise pertandingan buyar. awake dhewe arep rumangsakne pakoleh saka misi sing wis awake dhewe perjuangkansajrone awake dhewe bertanding jero kuripan didonya iki, apa awake dhewe arep rumangsakne legine dadi juara karo bebungah swarga utawa awake dhewe arep mbisakne pakoleh sing ala sing nggawe awake dhewe terdegradasi kejero neraka? dadi apa sing arep awake dhewe lakoke sajrone awake dhewe urip didonya iki?
